Τι έκρυβαν άραγε τα απόκρυφα μυστήρια των προγόνων μας και έγιναν μύστες οι μεγαλύτεροι σοφοί της Ελλάδας;

Γενικά, στα σχολεία μας δίδαξαν μόνο για την παραδοσιακή ειδωλολατρική λατρεία που ασκούσαν οι απλοί άνθρωποι κυρίως της υπαίθρου. Αυτό το κάνανε οι χριστιανοί για να ξευτελίσουν την θρησκεία των προγόνων μας . 

 

Αλλά από τον 5ο π.Χ. αιώνα φιλόσοφοι όπως ο Ξενοκράτης και ο Εμπεδοκλής χλεύαζαν τον απλό κόσμο που πίστευαν κατά γράμμα στις ιστορίες των θεών και θεαινών. 

 

Αυτές είχαν αλληγορική σημασία αλλά οι αρχές των πόλεων τις υποστήριζαν ως επίσημη θρησκεία καθώς και τις θυσίες και την λατρεία των ολύμπιων θεών για να διατηρούν την ισχύ τους στον λαό. Οι ίδιοι όμως αλλά και κάθε μεγάλο μυαλό ανδρός ή γυναικός ήταν γνώστες των απόκρυφων μυστηρίων.
 

 

Η ειδωλολατρική θρησκεία είχε τα φανερά μυστήρια που αποτελούντο από μύθους,
κοινή γνώση όλων και τελετουργίες ανοιχτές στον καθένα που ήθελε να συμμετάσχει. Υπήρχαν όμως και τα απόκρυφα μυστήρια, που ήταν ιερά μυστικά, γνωστά μόνο σε όσους είχαν υποστεί αυστηρή διαδικασία μύησης. 

 

Όλοι οι φιλόσοφοι του αρχαίου κόσμου ήταν μυημένοι στα απόκρυφα μυστήρια και πολλοί από αυτούς ήταν οι πνευματικοί διδάσκαλοι των απόκρυφων μυστηρίων.

 

 Ο Έλληνας ιστορικός Ζώσιμος γράφει πως χωρίς τα μυστήρια « ο βίος των Ελλήνων θα ήταν αβίωτος, γιατί τα ιερά μυστήρια κρατούν ενωμένο όλο το ανθρώπινο γένος» Κι ο έξοχος Ρωμαίος πολιτικός άνδρας , ο Κικέρων δηλώνει με ενθουσιασμό. «Αυτά τα μυστήρια μας μετέφεραν από τη χωριατιά και τον πρωτογονισμό σε ένα καλλιεργημένο κι εκλεπτυσμένο πολιτισμό. 

 

Οι τελετουργίες των μυστηρίων λέγονται «μύηση-μυσταγωγία» και, στην πραγματικότητα, μάθαμε από αυτές τις πρώτες αξίες τις ζωής. Αποκτήσαμε την αντίληψη όχι μόνο του πώς να ζούμε ευτυχισμένα, αλλά και να πεθαίνουμε ελπίζοντας στο καλύτερο» 

 

Ο Λούκιος Απουλήιος (123 - 170) , φιλόσοφος- ποιητής, περιγράφει την εμπειρία της μύησής του ως πνευματική αναγέννηση την οποία εορτάζει σαν τα γενέθλιά του, μια εμπειρία για την οποία

αισθάνεται χρέος ευγνωμοσύνης το οποίο δεν ελπίζει πως θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει. 

 

Ο Πλάτων , ο φιλόσοφος με την μεγαλύτερη επιρροή ανά τους αιώνες, αφηγείται: « Βλέπαμε τα θεία οράματα και μυηθήκαμε στα ευλογημένα μυστήρια, τα οποία τα τελούσαμε με απόλυτη αθωότητα. Βλέπαμε γαλήνια, ευτυχισμένα, απλά, αιώνια οράματα ν΄ ακτινοβολούν μέσα σε καθαρό φως» 

 

Ο Σωκράτης μυημένος κι αυτός στα μυστήρια έπεφτε συχνά σε κατάσταση έκστασης κι οι φίλοι του τον έβρισκαν να κοιτάζει στο κενό για ώρες. Ηράκλειτος ,Αναξαγόρας, Διογένης , Ευριπίδης και τόσα αλλά μεγάλα πνεύματα ήταν μύστες των μυστηρίων. Ο Πλωτίνος μυημένος στα απόκρυφα μυστήρια λέει ότι βρήκα τον δρόμο να πλησιάσει και να δει τον Θεό.
 

Παρακάτω γράφω τα λόγια του.« Σαν γεννημένος αλλού, ή κατεχόμενος από κάποιον θεό, φτάνει στη μοναξιά μέσα σε αδιατάραχτη γαλήνη, μη εκτρεπόμενος από την ύπαρξή του και μη ασχολούμενος με τον εαυτό του, σε απόλυτη ανάπαυση. Δεν συνδιαλέγεται με ένα άγαλμα ή με μια εικόνα, αλλά με τον ίδιο τον Θεό.

 

Κι αυτό δεν είναι αντικείμενο οράματος, αλλά άλλος τρόπος όρασης, μια απόσπαση από το εγώ, μια απλούστευση και παράδοση του εγώ, μια σφοδρή επιθυμία για επαφή, και μια ησυχία και περισυλλογή που οδηγούν στην μεταμόρφωση. 

 

Όποιος δει τον εαυτό του με αυτόν τον τρόπο, έχει φτάσει στην ομοιότητα με τον Θεό. Αφήστε τον να εγκαταλειφθεί και να βρει το τέλος του ταξιδιού του.»

Συνοψίζοντας βλέπουμε ότι όλοι οι αρχαίοι σοφοί είχαν μυηθεί στα απόκρυφα μυστήρια και κανείς δεν τα χλεύασε ή κανείς δεν τα περιφρονούσε. Απεναντίας όλοι ομολογούσαν ότι ωφελήθηκαν πολύ από τις γνώσεις που απέκτησαν κατά την διάρκεια της μύησης. 

 

Επομένως κάτι το πολύ σπουδαίο έκρυβαν αυτά τα απόκρυφα μυστήρια στα οποία γίνονταν μαθητές άνθρωποι σαν τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη. 

Δυστυχώς όμως οι μετέπειτα αυτοκράτορες τα ισοπέδωσαν και για εκατοντάδες χρόνια ο κόσμος έζησε μια στερημένη , άχαρη, πρωτόγονη ζωή. Κάτω ο Σωκράτης μυημένος και αυτός στα απόκρυφα μυστήρια.

 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ