Σε ό,τι αφορά το αντικείμενο του βιβλίου του, ο κ. Μαρκεζίνης τάχθηκε σαφώς υπέρ μιας «πολυδιάστατης ελληνικής εξωτερικής πολιτικής» -«πολυγαμική» - τη χαρακτήρισε , «διότι έχει το άρωμα της ανηθικότητας που ταιριάζει απόλυτα με την ιδέα της εξωτερικής πολιτικής».
Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει πλέον τη νατοϊκή και αμερικανική εξωτερική πολιτική που ασκεί παρά τις παραλλαγές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο γιατί μια τέτοια πολιτική δεν ανταποκρίνεται στις αλλαγές που συντελέστηκαν στον κόσμο μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου. Αφού ανέφερε τη μεγάλη συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ υπογράμμισε την ιστορική φράση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες, τονίζοντας την ανάγκη μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και επικρίνοντας όσους θεωρούν ότι η Ελλάδα από τη στιγμή που συμμετέχει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί ουσιαστικά να ασκεί εθνική εξωτερική πολιτική.
Επανέφερε την ιδέα της «ρωσοευρωπαϊκής συνεργασίας», την οποία «de facto προωθούν Γερμανοί και Γάλλοι, ώστε καίτοι μικρή χώρα να διαδραματίσουμε ρόλο», ενώ τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης των δεσμών μας με την Κίνα.
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, δήλωσε ότι η πολιτική της Ελλάδας έναντί της το 2010 δεν μπορεί να είναι η ίδια με αυτή που ήταν το 1999. Και τάχθηκε σαφώς κατά της οικονομικής συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, αποκαλώντας «παραχώρηση» ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Επίσης ανέφερε ότι η Τουρκία έχει προμηθευτεί 32 από τα 48 γεφυροποιητικά μηχανήματα που υπάρχουν στην Ευρώπη και τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει μόνο στον Έβρο. Πρόσθεσε ότι η πολιτική απέναντι στην Τουρκία που εγκαινιάστηκε το 1999 δεν μπορεί να συνεχίζεται το 2010, υπογράμμισε τη σημασία της ανακήρυξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και των μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή Καστελόριζου, Κύπρου, Κρήτης, Αιγύπτου. Αναφέρθηκε επίσης στις τεράστιες πιέσεις που ασκούνται στον κ. Χριστόφια για να κλείσει το Κυπριακό θέμα ενώ υπογράμμισε ότι σχέδια οικονομικής συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου συνιστούν παραχωρήσεις και άσκησε κριτική στην ελληνική αμυντική διάταξη στον Έβρο.
Αλλωστε, νωρίτερα είχε τονίσει πως «εθνικό δικαίωμα που απεμπολείται, μετά τεράστιας δυσκολίας ξανα-ανακτάται».
Υποστήριξε την άσκηση ενεργούς πολιτικής συνεργασίας με τη Ρωσία και του ελληνικού ρόλου στην Ευρωρωσική συνεργασία. Ξεκαθάρισε ότι θέματα όπως η δομή του γραφείου του πρωθυπουργού και του υπουργείου Εξωτερικών πρέπει να αποφασίζονται από Έλληνες και όχι από ξένους διότι δεν τον πείθουν. Επίσης άσκησε κριτική στον τρόπο που χρηματοδοτούνται από το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών οι μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και στον τρόπο που χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις τα λεγόμενα μυστικά κονδύλια.
Κλείνοντας τόνισε «Η χώρα μας βρίσκεται στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Το κράτος δεν δουλεύει, ο πολιτικός μας κόσμος κουράστηκε. Μπορεί όλοι να φάγαμε, άλλοι φάγαμε όμως ψίχουλα, άλλοι φάγαν' τον αγλέουρα. Οι Ελληνες δεν θέλουν εκδίκηση ή εξεταστικές επιτροπές, αλλά δικαιοσύνη, όπου υπάρχουν ποινικά αδικήματα».
περισσότερα για τον κ. Β. Μαρκεζίνη antifono.gr/portal/Πρόσωπα/Μαρκεζίνης/cv.htmlΒ. Μαρκεζίνης: Η Ελλάδα της κρίσης: Το παρόν και το μέλλον
Ο διακεκριμένος 'Ελληνας ακαδημαϊκός, καθηγητής σε φημισμένα πανεπιστήμια του κόσμου, τακτικό μέλος της βρετανικής ακαδημίας, τιμημένος με τον τίτλο του σερ στην Μεγάλη Βρετανία, Βασίλειος Μαρκεζίνης, μίλησε στις 28 Οκτωβρίου του 2010 στον Παύλο Τσίμα (Mega) για την Ελλάδα της κρίσης, το παρόν και το μέλλον της, για το τέλος του πολιτικού κόσμου της μεταπολίτευσης αλλά και για την ανάγκη μιας νέας εξωτερικής πολιτικής για την χώρα, τις σχέσεις με την Τουρκία και τον πατέρα του Σπύρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου