Μετάφραση:
"Γιατί απέτυχε η Κοπεγχάγη*; Βασικά, έχουμε αποτύχει στο τέλος σε ένα σημείο που είναι αρκετά ενδιαφέρον, στα πλαίσια της παγκόσμιας τάξης**»
(* εννοεί την Σύνοδο για το Κλίμα που έγινε τον Δεκέμβριο του 2009, στην Κοπεγχάγη και κατέληξε σε μια συμφωνία «μη δεσμευτικού χαρακτήρα».
Πολλοί έβλεπαν το ‘καυτό’ θέμα της «υπερθέρμανσης του πλανήτη», ως ένα πρόσχημα για να τεθούν τα θεμέλια για μία παγκόσμια κυβέρνηση. Τα σχέδια φαίνεται, δεν ευοδώθηκαν. ** γερμανικά: “…in Zusammenhang mitder Globalen Ordnung!” / αγγλικά: Global Order /Νέα Παγκόσμια Τάξη). «Η Κίνα και η Ινδία έχουν δηλώσει ότι είναι έτοιμες να αναλάβουν [για διάφορους στόχους της κλιματικής αλλαγής] υποχρεώσεις, αλλά δεν είμαστε έτοιμοι να δεσμευτούμε με διεθνείς δεσμεύσεις. Το κάνουμε αυτό στη πατρίδα μας,πρέπει να μας πιστέψετε, αλλά δεν δίνουμε κυριαρχία σε διεθνείς οργανισμούς. " (ΚΟ: Η λέξη ‘sovereignty’στα αγγλικά, σημαίνει την κυριαρχία που έχει ένα κράτος. Την εθνική κυριαρχία. Αυτή που αποτελεί εμπόδιο για τους οραματιστές της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και της πολυδιαφημιζόμενης παγκόσμιας (δια)κυβέρνησής τους. Όταν αναφέρονται σε αυτήν, οι διάφοροι παγκοσμιοποιητές και θαμώνες των κλειστών Λεσχών, μιλάνε σχεδόν περιφρονητικά, σαν να πρόκειται για κάποια ‘αρρώστια’, για κάποιο απόστημα που θέλουν επειγόντως, να αφαιρέσουν.«Για το καλό της ανθρωπότητας», βέβαια). "Και αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον βήμα στο οποίο εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε ήδη συνηθίσει/ εξοικειωθεί. Έχουμε δώσει μια δυνατή κυριαρχία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μερικές φορές είμαστε θυμωμένοι γι 'αυτό,αλλά το έχουμε κάνει. Και οι άλλες χώρες έχουν συνηθίσει να μην το πιστεύουν ακόμα". "Αν θέλετε μια πραγματική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, μια παγκόσμια πολιτική τάξη*, τότε δεν μπορείτε να αποφύγετε, και σε μερικές περιπτώσεις να δώσετε κυριαρχικά δικαιώματα σε άλλους. Αυτό σημαίνει ότι άλλοι διεθνείς οργανισμοί μπορούν να μας τιμωρήσουν αν δεν σεβόμαστε τίποτα. Και μπροστά σε αυτό πολλές χώρες ακόμα κάνουν πίσω. Αυτό είναι, κατά την άποψή μου, μια πραγματικά διαπολιτισμική διαδικασία, από την οποία θα πρέπει να περάσουμε". (* “… Wenn man eine wirkliche Weltordnung haben will, eine globale politische Ordnung”) Μετάφραση από εδώ - Και για να μην ξεχνάμε: Φεβρουάριος 2005: Προσφώνηση της τότε προέδρου της Βουλής, Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, κατά την ορκωμοσία του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια: «……τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη,…. η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενεςνέες μορφές διακυβέρνησης».
Πολλοί έβλεπαν το ‘καυτό’ θέμα της «υπερθέρμανσης του πλανήτη», ως ένα πρόσχημα για να τεθούν τα θεμέλια για μία παγκόσμια κυβέρνηση. Τα σχέδια φαίνεται, δεν ευοδώθηκαν. ** γερμανικά: “…in Zusammenhang mitder Globalen Ordnung!” / αγγλικά: Global Order /Νέα Παγκόσμια Τάξη). «Η Κίνα και η Ινδία έχουν δηλώσει ότι είναι έτοιμες να αναλάβουν [για διάφορους στόχους της κλιματικής αλλαγής] υποχρεώσεις, αλλά δεν είμαστε έτοιμοι να δεσμευτούμε με διεθνείς δεσμεύσεις. Το κάνουμε αυτό στη πατρίδα μας,πρέπει να μας πιστέψετε, αλλά δεν δίνουμε κυριαρχία σε διεθνείς οργανισμούς. " (ΚΟ: Η λέξη ‘sovereignty’στα αγγλικά, σημαίνει την κυριαρχία που έχει ένα κράτος. Την εθνική κυριαρχία. Αυτή που αποτελεί εμπόδιο για τους οραματιστές της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και της πολυδιαφημιζόμενης παγκόσμιας (δια)κυβέρνησής τους. Όταν αναφέρονται σε αυτήν, οι διάφοροι παγκοσμιοποιητές και θαμώνες των κλειστών Λεσχών, μιλάνε σχεδόν περιφρονητικά, σαν να πρόκειται για κάποια ‘αρρώστια’, για κάποιο απόστημα που θέλουν επειγόντως, να αφαιρέσουν.«Για το καλό της ανθρωπότητας», βέβαια). "Και αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον βήμα στο οποίο εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε ήδη συνηθίσει/ εξοικειωθεί. Έχουμε δώσει μια δυνατή κυριαρχία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μερικές φορές είμαστε θυμωμένοι γι 'αυτό,αλλά το έχουμε κάνει. Και οι άλλες χώρες έχουν συνηθίσει να μην το πιστεύουν ακόμα". "Αν θέλετε μια πραγματική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, μια παγκόσμια πολιτική τάξη*, τότε δεν μπορείτε να αποφύγετε, και σε μερικές περιπτώσεις να δώσετε κυριαρχικά δικαιώματα σε άλλους. Αυτό σημαίνει ότι άλλοι διεθνείς οργανισμοί μπορούν να μας τιμωρήσουν αν δεν σεβόμαστε τίποτα. Και μπροστά σε αυτό πολλές χώρες ακόμα κάνουν πίσω. Αυτό είναι, κατά την άποψή μου, μια πραγματικά διαπολιτισμική διαδικασία, από την οποία θα πρέπει να περάσουμε". (* “… Wenn man eine wirkliche Weltordnung haben will, eine globale politische Ordnung”) Μετάφραση από εδώ - Και για να μην ξεχνάμε: Φεβρουάριος 2005: Προσφώνηση της τότε προέδρου της Βουλής, Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, κατά την ορκωμοσία του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια: «……τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη,…. η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενεςνέες μορφές διακυβέρνησης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου