Πριν λοιπόν τον ρωτήσω εγώ, μου είπε εκείνος:
- Παιδί μου , δεν πάει για την Αγία Άννα αυτός ο δρόμος, και μου έδειξε το μονοπάτι.
Απ’ όλο το παρουσιαστικό του φαινόταν Άγιος!
Ρώτησα μετά τον Ερημίτη:
- Που μένεις, Γέροντα;
Κι εκείνος μου απάντησε:
- Κάπου εδώ, και μου έδειχνε την κορυφή του Άθωνα.
Επειδή είχα περιπλανηθή δεξιά κι αριστερά , ψάχνοντας να βρω Γέροντα να με πληροφορή εσωτερικά, είχα ξεχάσει και τι ημέρα είναι και πόσο έχει ο μήνας. Ρώτησα λοιπόν τον Ερημίτη και μου είπε ότι ήταν Παρασκευή. Μετά έβγαλε ένα μικρό σακουλάκι δερμάτινο, το οποίο είχε μέσα κάτι ξυλάκια με χαρακιές, και από τις χαρακιές που είδε, μου είπε πόσο είχε ο μήνας. Πήρα μετά την ευχή του, προχώρησα από το μονοπάτι που μου έδειξε και βγήκα στην Σκήτη της Αγίας Άννης. Ο νους μου όμως συνέχεια γύριζα στο φωτεινό πρόσωπο του Αναχωρητού, που ακτινοβολούσε.
Αργότερα, όταν είχα ακούσει ότι υπάρχουν στην κορυφή του Άθωνα δώδεκα Αναχωρηταί- άλλοι έλεγαν επτά- είχα μπη σε λογισμούς και το είχα διηγηθή σε έμπειρους Γεροντάδες αυτό που είδα, οι οποίοι μου είπαν:
- Θα ήταν και αυτός ένας από τους Οσίους Αναχωρητάς που ζουν στην αφάνεια στην κορυφή του Άθωνα!
-
π.Παϊσιος- «Αγιορείτες Πατέρες και αγιορείτικα»
Ο άγνωστος Αναχωρητής
(μάλλον ένας από τους αφανείς Αναχωρητάς του Άθωνα)
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου