Βλαδιμήρ Πούτιν: "Εἶμαι περήφανος ποὺ εἶμαι Ὀρθόδοξος."

 Ἐφημερίδα "Φιγκαρό": Σὲ μία συνέντευξή σας σὲ Ρώσους δημο­σιογράφους ἀποκαλύψατε ὅτι βά­λατε πάνω στὸν Πανάγιο Τάφο στὰ Ἱεροσόλυμα ἕνα σταυρὸ ποῦ σᾶς εἶχε δώσει ἢ μητέρα σας. Ὑπήρξατε ἐν τούτοις καὶ παλιὸ μέλος τῆς ΚGΒ. Πῶς συμβιβάζο­νται αὐτὲς οἱ δύο ἀντιφατικὲς πραγματικότη­τες;

Βλαντιμὶρ Πούτιν: Ἢ ζωὴ εἶναι γεμάτη ἀντι­θέσεις. Ὅταν πάψουν νὰ ὑπάρχουν ἀντιθέσεις, τότε αὐτὸ θὰ σημάνει τὸ θάνατο. Ἢ Ρωσία δὲν εἶναι μία χώρα τεχνητή· ἔχει μακρὰ ἱστορία. Καὶ παρ' ὅλες τὶς προσπάθειες ποῦ ἔγιναν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς σοβιε­τικῆς περιόδου, στάθηκε ἀδύνατο νὰ ξεριζωθοῦν οἱ πο­λιτισμικὲς ρίζες τοῦ ἔθνους. Μοιάζει μὲ τὸ χορτάρι στὶς λεωφόρους τῶν μεγάλων πόλεων, ποῦ τελικὰ κατορ­θώνει νὰ ξετρυπώσει μέσα ἀπὸ τὴν ἄσφαλτο. Ἢ μητέρα μου ἦταν ἄνθρωπος πιστός, σὲ μία ἐποχὴ ποῦ ἢ λατρεία ἦταν κάτι ἐπικίνδυνο στὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση. Μὲ εἶχε βαφτίσει κρυ­φὰ στὴν Ἐκκλησία. Γιατί, λοιπόν, νὰ προκαλεῖ ἔκπληξη τὸ γεγονὸς ὅτι...

 μου ἔδωσε τὸ σταυρό της νὰ τὸν βάλω στὸν τάφο τοῦ Κυρίου μας, στὰ Ἱεροσόλυμα;... Νιώθω περήφανος ποῦ ἀνήκω στὴ ρωσικὴ ὀρθο­δοξη Ἐκκλησία. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ μὲ πληρεῖ καὶ δη­μιουργεῖ ἕναν προσωπικὸ δεσμὸ μὲ τὸ λαό μου καὶ τὸν πολιτισμό του. Ἡ πίστη μου προσφέρει μία ἠθική, μοῦ χαρίζει ἐσωτερικὴ γαλήνη.

 Ἐφημερίδα Figaro, 26Νοεμβρίου 2000

Ἀπὸ τὸ    proskynitis.blogspot