με την οποία «τσιμέντωνε» τη συμφωνία αποχώρησης από τις βραχονησίδες, σημάδεψε το τέλος μιας πολύχρονης έρευνας που ξεκινήσαμε με το συνάδελφο Αθανάσιο Έλλις – αν και ως δημοσιογράφοι και ερευνητές ποτέ δεν πρέπει να λέμε ποτέ...
Ξεκινώντας την έρευνα αυτή, γνωρίζαμε πως θα αντιμετωπίζαμε άπειρες δυσκολίες, αλλά –όσο και να προκαλεί εντύπωση αυτό που θα ομολογήσω– είχαμε πίστη στον αμερικανικό νόμο που καλύπτει το χώρο της έρευνας, υπό την έννοια ότι υπάρχει απεριόριστος σεβασμός γι’ αυτόν που κερδίζει, ιδιαίτερα εάν δεν παρανομεί.
Πιστεύουμε ότι ήταν μια έρευνα-σταθμός και πρότυπο μαζί, όχι μόνο για τα δεδομένα της Ελλάδας. Και με νοσταλγία θυμόμαστε τις νίκες αλλά και τις ήττες που μας δυνάμωναν για να συνεχίσουμε να υποβάλλουμε τις εφέσεις τη μία μετά την άλλη. Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι γνωστά και περιέχονται στο βιβλίο μας Ίμια: Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών, το οποίο έχει ήδη κριθεί από τους αναγνώστες.
Παρά το γεγονός ότι είχαμε την τύχη να ζήσουμε τα γεγονότα τη στιγμή που συνέβαιναν, εντούτοις δεν περιμέναμε πως η έρευνα θα αποκάλυπτε ότι η τότε ελληνική κυβέρνηση είπε τη μισή αλήθεια στο λαό. Προσωπικά έμεινα έκπληκτος όταν διάβασα το περιεχόμενο της συμφωνίας, αν και εκείνο το βράδυ ο μακαρίτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ δεν έκρυψε πως οι «όροι αποχώρησης» περιελάμβαναν και τη σημαία. Και ο τότε πρωθυπουργός στη Βουλή και ο τότε υπουργός Εξωτερικών είχαν υποστηρίξει με πάθος ότι στη συμφωνία δεν συμπεριλαμβανόταν και η απόσυρση της ελληνικής σημαίας – μόνο των πλοίων και των στρατών. Απλά δεν είπαν την αλήθεια... Διαβάζοντας μέρος του κειμένου της συνομιλίας του κ. Κρίστοφερ με τον κ. Πάγκαλο, που έχει μαγνητοφωνηθεί από τους Αμερικανούς, αντιλήφθηκα ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα ο σημερινός αντιπρόεδρος να μην αντικαταστήσει τη σημαία σε ένα ελληνικό νησί. Δεν σας κρύβω ότι ήταν ένα μεγάλο σοκ η ομολογία του, καθώς –ούτε αυτό μπορώ να το κρύψω– πίστευα πως η φράση που αποδιδόταν στο ναύαρχο Λυμπέρη ήταν υπερβολική. Δεν ήταν. Ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων είχε δηλώσει πως την ίδια φράση, ότι «θα πάρουν τη σημαία οι άνεμοι», είπε και στον ίδιο ο κ. Πάγκαλος.
Το χειρότερο όλων, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι οι Αμερικανοί μπόρεσαν, μέσω της επιστολής του κ. Κρίστοφερ προς τους κυρίους Πάγκαλο και Μπαϊκάλ, να «βάλουν στο χαρτί» μια προφορική, υποτίθεται, συμφωνία, η οποία νομιμοποιεί τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο. Ουδείς πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι τα Ίμια είναι «αμφισβητούμενη περιοχή» – όχι μόνο επειδή ουδείς μπορεί να ξαναπάει στις βραχονησίδες. Αυτό αποφάσισαν εκείνη τη νύχτα της κρίσης οι Αμερικανοί, αυτό συμφώνησε και η τότε κυβέρνηση...
Υ.Γ.: Συζητώντας τις τελευταίες ημέρες το θέμα του Αιγαίου με σοβαρούς διπλωμάτες, πληροφορήθηκα μία σημαντική λεπτομέρεια που ίσως αλλάξει τις σκέψεις της Αθήνας για το Αιγαίο. Το Ισραήλ, που επέβαλε τον εαυτό του ως παίκτη και στην περιοχή μας λόγω των ανακοινώσεών του για την ΑΟΖ, δεν επιθυμεί καμία συμφωνία της Ελλάδας με την Τουρκία σε ό,τι αφορά το Αιγαίο...
epikaira
http://greeknation.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου